Dag 16: Sacramento

We hebben lekker geslapen tot we wakker werden en zijn op ons gemak lekker gaan douchen en aankleden. Toen we klaar waren hebben we nog even met Netty ge-skype't en daarna wilde we uitchecken en op weg naar Sacramento, de hoofdstad van Californië. We verwachtte de normale procedure bij het uitchecken, oftewel "I would like to check-out", en de receptionist(e) zegt dan "There are no charges. You are all set. Have a nice day!", maar bij dit toch al bijzondere hotel met haar bijzondere snackbar verliep dit ook bijzonder. De receptioniste vertelde ons tot onze verbazing dat we $ 12,- exclusief tax "Resort Fee" moesten betalen. Waarop wij vragen: What the ... is a Resort Fee?". De vrouw verteld ons dat dat is voor de parkeerplaats, de wifi, de fitness, het zwembad, etc. en dat dit duidelijk is gemaakt bij het inchecken. Aan de verbaasde blikken weet ze dat we daar blijkbaar niet van op de hoogte zijn en ze vraagt of ze de manager erbij moet halen, waarop wij antwoorden dat ze dat inderdaad maar moet doen. De manager komt na enkele minuten bij de balie en laat ons het incheckformulier zien waar we inderdaad getekend hebben dat we akkoord gaan met de fee. Omdat we gisteren behoorlijk moe in het hotel aankwamen en omdat we al 14 keer hadden ingecheckt en je 14 keer nagenoeg dezelfde toch wel moeilijke tekst hebt doorgeworsteld, hebben we deze keer getekend zonder goed te lezen wat er nu precies stond. Na een heerlijke discussie over dat we deze fee in al die 14 keer nog geen enkele keer betaald hebben, laat staan ervan gehoord hebben en dat het belachelijk was dat ze deze fee niet in de prijs inbegrepen als je een kamer boekt en nadat we haar verweer, dat dit heel normaal was in Nevada onderuit hadden gehaald door aan te geven dat we dit zelfs in Las Vegas helemaal niet aan de hand hadden gehad en zij als manager beter moet zorgen dat het makkelijk wordt gemaakt voor haar klanten en dit geen stijl is, kreeg de vrouw achter de balie de opdracht om het te crediteren. Een heerlijk begin van de dag. Klagen helpt altijd en overal!!! Mocht je ooit naar de USA willen, ga dan niet naar de Atlantis in Reno, maar boek het Marriot Courtyard, want daar zit vlakbij een Starbucks waar we even een bakkie koffie hebben gedronken en de route voor vandaag hebben bekeken. Ter compensatie van gisteren gingen we vandaag voor gemak en we namen de snelste route naar Sacramento via de I-80 West. In Sacramento wilde we naar Old Town Sacramento. In de gids van het reisburo stond dat dit een leuk stuk van de stad was. De weg stond goed aangegeven op de borden en we hadden het snel gevonden. Het weer was heerlijk evenals de temperatuur en Ivana paste haar kleding en schoenen hier op aan en ze trokken haar nieuwe schoenen aan die ze bij de H&M in Vegas had gekocht.
Old Town bleek ook echt Old Town te zijn. Alle gebouwen waren in oude stijl van circa 1850 tot 1950 en zagen er echt West-Amerikaans uit. Heel leuk om te zien. Na een bezoekje aan onze vertrouwde Visitor Center waar een heel leuk en lekker bijdehand oud vrouwtje ons te woord stond en van alles vertelde over wat we konden zien en wat we niet konden zien, omdat het maandag was. Het verhaal van het oude vrouwtje en een rondje door Old Town leerde dat het gebied en de gebouwen het verhaal vertellen het van het ontstaan van de Central Pacific Railroad en over de postkoetsdienst, de Pony Express. Hierna zijn we naar het State Capitol Building gegaan waar het staatsbestuur gevestigd zit van Californië. Tijdens de wandeling hier naar toe bleek dat Ivana niet de juiste keuze voor schoeisel had gemaakt en dat ze blaren aan het kweken was. Het Capitool was erg mooi en lijkt heel veel op het Capitool in Washington, maar zal deze waarschijnlijk een paar maatjes kleiner zijn. Het Capitool was open voor publiek waarop Pascal nog even binnen is gaan kijken, terwijl Ivana buiten bleef wachten, omdat ze zoveel last had van haar voeten. Ook binnen is het Capitool de moeite van het bekijken meer dan waard, hoewel je dan wel even langs de security moet en Pascal moest uitleggen wat er op spijkers leek in zijn rugtas. De wereldstekker die in de rugtas zat, zag er inderdaad vreemd uit op de monitor van de scanstraat en ik kon de spijkers dan ook in eerste instantie niet goed plaatsen, maar  nadat wist wat het was en ik hem had laten zien en de medewerkers met verbazing naar de stekker hadden gekeken, omdat ze dit waarschijnlijk nog nooit eerder bij hun in de scanstraat hadden gehad en we erom gelachen hebben mocht ik zonder probleem naar binnen. Na het bezoek aan het Capitool liepen we terug naar de auto en hebben we de blazen van Ivana bekeken. Één van haar blaren was al stuk gegaan waardoor er meteen al bloed in haar nieuwe schoenen zat. Hierna zij we via de wijnroute over de CA-29 North door Napa Valley naar Santa Rosa gereden. Een leuke route met allemaal wijnvelden waar veel van de Californische wijnen vandaan komen en waarbij de omgeving deed denken aan Italië en/of Frankrijk, met bergen, wijnvelden en winery's. In St. Helena hebben we nog even op een terrasje in het zonnetje gezeten en wat gedronken. In Santa Rosa werd het al snel donker en hebben we de auto laten staan en zijn we naar Denny's Diner gegaan om wat te eten. Morgen gaan we naar San Francisco en hoeven we niet veel te rijden. Ook wel eens lekker ;-)